Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Το τριήμερο (ΠΣΚ) 21,22 και 23 Ιανουαρίου 2011 προγραμματίζεται η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ομάδας μας, συνδυαζόμενη με περιβαλλοντική δραστηριότητα στην περιοχή Καλαβρύτων.
Με μεγάλη μας χαρά θα σας περιμένουμε στο Διεθνές κέντρο νεότητας "Το Όραμα" που βρίσκετε στο 4ο χιλ Καλαβρύτων - Αγίας Λαύρας, για την κοπή της πίτας της ομάδας μας!
Ο χώρος που θα φιλοξενηθούμε ανήκει στην Μητρόπολη Αιγιαλείας και έχει δυνατότητα φιλοξενίας μέχρι 65 άτομα!
Προγραμματίζονται αρκετές δραστηριότητές στην ευρύτερη περιοχή εξαρτώμενες βέβαια και από τις καιρικές προβλέψεις, (αναλυτικό πρόγραμμα θα αναρτηθεί προσεχώς, σχετικές προτάσεις ευπρόσδεκτες) ενώ το βράδυ του Σαββάτου θα δειπνίσουμε στη λέσχη που λειτουργεί στο χώρο και θα κόψουμε και την πίτα μας!
Το κόστος ανέρχεται σε 12€/άτομο η διανυκτέρευση μαζί με πρωινό και 8€ το δείπνο του Σαββάτου!
Πληροφορίες - Κρατήσεις: Θράσος 6944784945 Κώστας 6977777696

ΥΓ
Κρατήσεις για Karaoke Μάξιμος, χορευτικά και master chef Σπύρος Ζέλιος

Προβολή της κατασκήνωση:



Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Δραστηριότητες



Ξεκίνησαν τα έργα της Ιόνιας οδού με πρώτο στάδιο την εκτροπή του μεγαλύτερου καταρράκτη της περιοχής. Εξειδικευμένοι και πολύπειροι μηχανικοί της Ισπανικής αναδόχου εταιρείας "ARISTÓTELES" ανέλαβαν την εκτέλεση των δύσκολων έως ακατόρθωτων εργασιών.......
Στόχος την πρωτομαγιά να γίνουν τα εγκαίνια με αμνοθυσία για πνευματική ενίσχυση της δράσης

ΞΕΚΙΝΑΜΕ

Με αφορμή την πρωτοβουλία "ΞΕΚΙΝΑΜΕ" του σωματείου "ΔΙΑΖΩΜΑ" ξεκινάει μια πρωτοβουλία για στήριξη της δράσης.
Αναδημοσιεύω τα σχετικά μηνύμματα:
Mary Karga 18 Δεκεμβρίου στις 7:36 μ.μ. Αναφορά
Καλησπέρα!
Ελπίζω η Αριστοτελική ομάδα να είναι δυνατή και να προχωράει!!
Στο Σύλλογο "πολίτες Πάτρας εν δράσει" λάβαμε ένα mail από τη ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. σχετικά με μια πρωτοβουλία για το θέατρο της Μακύνειας και σκέφτηκα να το προωθήσω σε περίπτωση που μπορεί να ενδιαφέρει τους "Αριστοτελικούς" και τυχόν δεν είναι ήδη γνωστό.
http://www.gefyra.gr/makyneia>
Πολλές ευχές για καλά Χριστουγεννα και Δημιουργική Νέα Χρονιά με πολλές και πετυχημένες δράσεις!

Φιλικά
Μαίρη Κάργα
#
Spiros Salamouras 19 Δεκεμβρίου στις 12:15 μ.μ.
Παρακολουθούμε τη δράση από κοντά.

http://www.nafpaktia.com/localnews/3484/diazoma-diasosis-gia-ti-makyneia
http://www.emprosnews.gr/news_Full.asp?articleID=415

Με μεγάλη μας χαρά διαπιστώσαμε το έμπρακτο ενδιαφέρον της φιλοξενούμενης εταιρείας στον τόπο μας "ΓΕΦΥΡΑ ΑΕ", ωστόσο η όψιμη πρωτοβουλία της Δημοτικής αρχής του Δήμου Αντιρρίου (ένα μήνα πριν τη λειτουργία του Καλλικράτιου Δήμου Ναυπακτίας) και του Υπουργείου Πολιτισμού εύλογα γεννά ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις. Διατυπώνω ορισμένα εξ' αυτών απευθυνόμενος στους αρμόδιους.

Ερώτημα 1. (Προς το Υπ.Πολιτισμού και την Προϊσταμένη ΛΣΤ' Εφορείας Αρχαιοτήτων) Βρέθηκαν ή όχι αρχαία ευρήματα στις εργασίες εκσκαφής της γέφυρας και της Ιωνίας οδού και αν ΝΑΙ τι απέγιναν ;

Ερώτημα 2. (Δημοτική αρχή Αντιρρίου) Πως τεκμηριώνεται το ενδιαφέρον σας για την ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου της Μακύνειας με βάση τις δαπάνες που διαθέσατε για το σκοπό αυτό και σε σύγκριση με τις δαπάνες που διαθέσατε για άλλους σκοπούς (εντός του 2010) ;

Ερώτημα 3. (Δημοτική αρχή Αντιρρίου) Πόσες εκπαιδευτικές δραστηριότητες οργανώσατε σε συνεργασία με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιοχής μας για την παροχή της ελάχιστης γνωσης της κληρονομιάς μας του τόπου μας (χωρίς κόστος υποθέτω), και πόσες εκπαιδευτικές δραστηριότητες οργανώσατε και υλοποιήσατε μετακινούμενοι στο εξωτερικό (με υψηλό κόστος υποθέτω) ;

Πέραν αυτών το "ΔΙΑΖΩΜΑ" απευθύνεται πλέον στους πολίτες και ως συλλογικό όργανο με έντονη εθελοντική διάθεση θα είμαστε αρωγοί σε κάθε πρωτοβουλία και θα συμμετέχουμε ενεργά.

Πληροφορίες για τη δράση στο www.nafpaktia.com


Spiros Salamouras
Πρόταση:

Δημιουργία ηλεκτρονικού κουμπαρά για την εορταστική περίοδο από 20/12/2010 μέχρι την Κυριακή 9/1/2011.
Δεν έχει σημασία το ποσό αλλά η συμμετοχή μας.

Αν συμφωνείτε παρακαλώ σχολιάστε ώστε να το ξεκινήσω.

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Εφημερίδα "Ναυπακτία" Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Στη γενική συνέλευση της Ομάδας μας που έγινε το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010 παραβρέθηκε και ο τοπικός τύπος, μέσο του κ. Ανδρέα Σταυρόπουλου και της εφημερίδας "Ναυπακτία"! Ευχαριστούμε τον κ. Σταυρόπουλο και την εφημερίδα "Ναυπακτία" για τα καλά τους λόγια, και δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε έτσι όπως αρχίσαμε!

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΓΣ μελών

Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στο παλιό δημοτικό σχολείο του Μολυκρείου πραγματοποιήθηκε η ετήσια Γενική Συνέλευση της ομάδας μας, με θέμα απολογισμός του έτους που πέρασε, προγραμματισμός νέου έτους, και εκλογή νέου Δ.Σ.
Ευχαριστούμε τον Πολιτιστικό Σύλογο του Μολυκρείου για τη φιλοξενία.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Ενημερωτικό Φυλλάδιο


ΓΣ μελών

Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου και ώρα 18:00 στο χώρο το παλιού δημοτικού σχολείου του Μολυκρείου θα πραγματοποιηθεί η ετήσια Γενική Συνέλευση της ομάδας μας, με θέμα απολογισμός του έτους που πέρασε, προγραμματισμός νέου έτους, και εκλογή νέου Δ.Σ.!
Σας περιμένουμε όλους εκεί!

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Στον Αγραπιδόκαμπο για μανιτάρια

Κυριακή  31 Οκτωβρίου πρωί .
Η συνηθισμένη εικόνα . Φίλοι και μέλη του ''Αριστοτέλη'' έτοιμοι για μια ακόμα προγραμματισμένη εξόρμηση .
Με μια όμως σημαντική διαφορά , αυτή τη φορά .
Αρκετοί έχουν στα χέρια τους καλάθια , κουβάδες και τελάρα . Το πρόγραμμα λέει : Ανάβαση από τα λουτρά στον Αγραπιδόκαμπο για τη συλλογή μανιταριών .
Ποια όμως μανιτάρια θα πρέπει να μαζέψουμε ; Ανάμεσα στα χιλιάδες είδη που βρίσκουμε στην Ελλάδα αρκετά είναι τα φαγώσιμα . Αρκετά όμως είναι και τα δηλητηριώδη , πολλά από τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα. Έτσι ήρθαμε σε επαφή με δύο φίλους , γνώστες του είδους που έχουν αφιερώσει αρκετό από τον χρόνο τους στο να γνωρίσουν τον θαυμαστό κόσμο των μυκήτων . Αυτοί λοιπόν ανέλαβαν να μας ξεναγήσουν κι εμάς στα μυστικά των μανιταριών .





Αρχίσαμε λοιπόν την αναζήτηση δίπλα στο υπέροχο μονοπάτι που συνδέει τα λουτρά του Αγραπιδόκαμπου με τον ομώνυμο οικισμό .
Το βασικό που μας δίδαξε ο φίλος Μιχάλης , είναι να προσέχει κανείς τα δέντρα της περιοχής . Τα μανιτάρια είναι μύκητες που ζουν συνήθως παρασιτικά κοντά ή πάνω σε ζωντανά ή νεκρά δέντρα και φυτά . Το κάθε είδος μανιταριού απαιτεί και το ανάλογο περιβάλλον . Έτσι το είδος των δέντρων και των φυτών σχεδόν προκαθορίζει και το τι μανιτάρια θα βρούμε .

Στη διαδρομή που ακολουθήσαμε υπήρχαν ρείκια , κουμαριές , αριές , φιλλίκια , πουρνάρια , κέδρα , πλατάνια κλπ. Φυλλοβόλα δέντρα τα περισσότερα .
Παρακάτω θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε λίγα από τα είδη μανιταριών που βρήκαμε και μπορέσαμε να ταυτοποιήσουμε .



Το γένος των αμανιτών ( Amanta στα Λατινικά την κυρίαρχη γλώσσα στην περιγραφή του γένους και του είδους ) περιλαμβάνει αρκετά είδη .
Τα βασικά γνωρίσματα του γένους είναι ότι αναδύονται από το έδαφος μέσα από ένα άσπρο ''αυγό'' την βόλβα , στο κάτω μέρος του καπέλου τους έχουν ελάσματα , στο πάνω μέρος του ποδιού τους έχουν ένα ''δαχτυλίδι'' που είναι το κάτω μέρος της βόλβας , μέσα στην οποία αναπτύχθηκαν και ορισμένα είδη έχουν πάνω στο καπέλο τους ''νιφάδες'' που κι αυτές είναι υπολείμματα της βόλβας .
Στη φωτογραφία βλέπουμε έναν Amanita citrina ( αμανίτης ο κίτρινος ) . Χαρακτηριστική είναι η βόλβα του , που το πάνω μέρος της θα μετασχηματιστεί στο δαχτυλίδι του και οι νιφάδες στο καπέλο του που όμως χάνονται στην ωριμότητά του .
Χρειάζεται πολύ προσοχή γιατί μοιάζει αρκετά στο χρώμα με το ποιο επικίνδυνο μανιτάρι που βρίσκουμε τη χώρα μας και θα περιγράψουμε παρακάτω .


Amanita phalloides ( αμανίτης ο φαλλοειδής ). Το μανιτάρι που ευθύνεται για αρκετούς θανάτους κάθε χρόνο . Το βασικό του γνώρισμα είναι το λαδοκίτρινο χρώμα του και όλα τα άλλα βασικά χαρακτηριστικά των αμανιτών .
 Σε όσους ασχολούνται με τα μανιτάρια το απόφθεγμα που τους αντιπροσωπεύει είναι : ''Αγαπάμε τα μανιτάρια , μα ποιο πολύ αγαπάμε τη ζωή ''.
Πιστεύω ότι η σωστή του θέση είναι κάτω από το εν λόγω μανιτάρι , χωρίς να λέμε ότι είναι το μοναδικό που θα πρέπει να προσέχουμε .


Άλλος ένας αμανίτης με διαφορετικά χρώματα , αλλά με κάποια βασικά χαρακτηριστικά του γένους .
Πρόκειται για τον Amanita rubescens ( Αμανίτης ο κοκκινίζων ) . Από το όνομά του αντιλαμβανόμαστε το βασικό κλειδί αναγνώρισής του , που είναι το κοκκινωπό του χρώμα στο καπέλο , το πόδι και την σάρκα του . Δεν έχει βόλβα .

Amanita vaginata ( Αμανίτης ο κολεοφόρος ) . Ένας αμανίτης που δεν έχει δαχτυλίδι στο πάνω μέρος του ποδιού του .
Αρκετά μανιτάρια όταν βγαίνουν από το έδαφος έχουν το καπέλο τους κλειστό και σε σχήμα αυγού . Σιγά σιγά όμως το σχήμα τους αλλάζει προς ημισφαιρικό ή κυρτό , στη συνέχεια επίπεδο και τέλος σε ορισμένα γίνεται κοίλο με ανασηκωμένη την περίμετρο τους. Αναφερόμαστε μόνο στα χαρακτηριστικά του καπέλου , γιατί αυτό είναι το πρώτο και πιο εύκολα αναγνωρίσιμο στοιχείο των μανιταριών.

Στη συνέχεια αλλάζουμε και μπαίνουμε στο γένος των βωλιτών ( Boletus ). Οι διαφορές από τους αμανίτες είναι ευδιάκριτες .
Οι βωλίτες είναι αρκετά ογκώδεις , με παχύ πόδι σε σχήμα βαρελιού , καπέλο στην αρχή ημισφαιρικό και στην ωριμότητα κυρτό - όπως της φωτογραφίας . Στο κάτω μέρος του καπέλου τους δεν έχουν ελάσματα αλλά σωλήνες που μοιάζουν με σφουγγάρι και δεν έχουν δαχτυλίδι. Αρκετά είδη βωλιτών όταν κοπούν μεταχρωματίζεται η σάρκα τους συνήθως σε γαλάζια με κοκκινωπές ή κιτρινωπές ανταύγειες . Υπάρχουν όμως κι αρκετοί που το χρώμα τους δεν αλλάζει , όπως ο Boletus edulis ( βωλίτης ο φαγώσιμος ) της φωτογραφίας.
Από το όνομά του αντιλαμβανόμαστε ότι είναι βρώσιμος . Κι εδώ όμως ισχύουν όσα αναφέραμε παραπάνω για την εδωδιμότητα των μανιταριών . Το γένος Boletus περιλαμβάνει αρκετά τοξικά είδη .



Επίσης Boletus edulis σε νεαρή ηλικία . Εδώ φαίνεται καθαρότερα το βαρελόμορφο πόδι που είναι ανάγλυφο σαν δίχτυ . Το στοιχείο αυτό είναι που το κάνει να διαφέρει από άλλα παρόμοια είδη . Ακόμα φαίνεται το ημισφαιρικό καπέλο του , που προδίδει το νεαρόν της ηλικίας του .
Άλλος ένα βωλίτης που όμως δεν είναι εύκολος ο προσδιορισμός του είδους του. Τα χαρακτηριστικά του δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμα στην φωτογραφία . Όπως αντιλαμβάνεστε όταν δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά  τι μανιτάρι βρήκαμε , καλόν είναι να το επισημαίνουμε . Η δε σιγουριά πρέπει να είναι απόρροια γνώσης κι όχι εμπειρικής ενασχόλησης.


Cortinarius trivialis ( Κορτινάριος ο κοινός ). Ένα δείγμα από τη μεγάλη οικογένεια Cortinarius . Το βασικό κλειδί για την αναγνώριση του γένους , είναι η κορτίνα όπως προδίδει και το όνομά τους . Η κορτίνα ( κουρτίνα ) τους είναι ένα πέπλο που κρέμεται κάτω από το καπέλο στη νεαρή τους ηλικία. Στην ωριμότητα η κορτίνα προσκολλάται στο πόδι τους , όπως και στη φωτογραφία που φαίνεται ανεπαίσθητα λίγο πάνω από την πρώτη ραγάδα του εμπρός μανιταριού .

Μια νεαρή Clathrus ruber. Ένα εντυπωσιακό δικτυωτό μανιτάρι που βγαίνει μέσα από αυγό στο έδαφος. Αναδύει μια δυσάρεστη μυρωδιά σάπιου κρέατος που προσελκύει τα έντομα . Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνει την διασπορά των σπορίων του.

Lycoperdon perlatum ( Λυκόπερδο το μαργαριταρένιο ) Η κοινή του ονομασία είναι αλ(ε)ποπορδή. Μικρό σφαιρικό μανιτάρι βγαίνει από το έδαφος μετά τις βροχές . Όταν είναι νεαρό η σάρκα του είναι λευκή , ενώ στην ωριμότητά του γίνεται καφετιά και ανοίγει στην κορφή του μία μικρή οπή από όπου διαχέονται τα σπόριά του σαν καφετί συννεφάκι . Στη φωτογραφία ζούλισα τη σάρκα του για να δω την ωριμότητα του κι έσπασε χύνοντας ένα κιτρινωπό υγρό που προερχόταν από τις παρατεταμένες βροχές που είχαν προηγηθεί.

Το ροζ μανιταράκι ύψους περίπου 2-3 cm είναι Laccaria laccata ( Λακκάρια η βαμμένη ) . Το χρώμα του είναι συνήθως πορτοκαλί ή κιτρινωπό , ενώ μετά από βροχή ξεθωριάζει προς το λευκωπό . Η σάρκα τους είναι κηρώδης . Στο είδος laccata υπάρχουν αρκετά υποείδη που μόνο με μικροσκόπιο μπορεί να τα ταξινομήσει κάποιος .

Mycena sp. ( Μυκήνη ) Μικρή και εύθραυστη αναπτύσσεται πάνω σε ξύλα . Το γένος Mycena έχει πάρα πολλά είδη με διαφορές μεταξύ τους που μόνο μικροσκοπικά μπορούν να εντοπιστούν . Πάντως είναι ιδιαίτερα όμορφες όταν τις βρίσκουμε στο δάσος σε συστάδες .

Άλλο ένα πολύ μεγάλο γένος μανιταριών. Οι Ρούσσουλες ( Russula ) Περιλαμβάνουν πάρα πολλά είδη , που κι αυτά δύσκολα ταξινομούνται. Στην διαδρομή που κάναμε στον Αγραπιδόκαμπο τις βρίσκαμε σχεδόν παντού. Στις φωτογραφίες βλέπουμε δύο διαφορετικά είδη Russula.

Tricholoma aurantium ( Τριχόλωμα το πορτοκαλί ). Το καπέλο του είναι πορτοκαλί με πράσινες κηλίδες , ελάσματα λευκά και πόδι με λευκό φόντο και πορτοκαλί ζώνες. Η οσμή του είναι δυσάρεστη και μοιάζει με χαλασμένο φαγητό.

Πάνω σε παλιό κορμό κέδρου γυάλιζε μέσα στο δάσος αυτός ο πορτοκαλοκίτρινος μύκητας. Μάλλον πρόκειται για Tremella aurantia . Είναι άμισχο , με ζελατινοειδή υφή και βαθιές ρυτίδες . Όσο ο καιρός είναι υγρός έχει μια υφή σαν ζελέ . Όταν έρχεται ξηρασία η σάρκα του γίνεται σαν σκληρή κρούστα πάνω στον κορμό και ξαναπαίρνει την όψη ζελέ με την επόμενη υγρή περίοδο .

Στη πλατεία του Αγραπιδόκαμπου όλοι θαυμάσαμε αυτά τα υπέροχα Ganoderma resinaceum ( Γανόδερμα το ρητινώδες ) που είχαν επιλέξει το κεντρικό πουρνάρι της πλατείας για να αναπτυχθούν .
Το μανιτάρι αυτό έχει στις άκρες του μια ρητίνη - όπως μαρτυράει και το όνομά του - που σκληραίνει με τον καιρό και παίρνει λευκό χρώμα από κάτω και καφετί από πάνω . Τα σπόρια αποβάλλονται από την καφετί περιοχή και με τον άνεμο προσβάλλουν τους γύρω κορμούς .

Σπάνια τέτοια εποχή βρίσκει κανείς Cantharelus cibarius ( Κανθαρίσκος ο φαγώσιμος ). Στη διαδρομή μας βρήκαμε αρκετούς και βέβαια τους τιμήσαμε δεόντως. Κίτρινοι με πτυχωτή περίμετρο στο καπέλο , τα ελάσματα να κατεβαίνουν στο πόδι και το άρωμα βερίκοκου. Περιζήτητο καλοκαιρινό είδος .

Coprinopsis picaceus ( Κόπρινος που μοιάζει με κίσσα ). Αρκετά εύκολο στον εντοπισμό του γιατί το ύψος του είναι περίπου στα 20 cm. Το καπέλο του έχει σχήμα καμπάνας ή κώνου με άσπρες κηλίδες , στη συνέχεια παίρνει σχήμα ομπρέλας και τέλος αρχίζει να χαλάει και να παίρνει το χρώμα της μελάνης περιμετρικά. Το πόδι του είναι λευκό και ινώδες.

Τα μανιτάρια που βρήκαμε ήταν αρκετά και διαφόρων ειδών. Εδώ παρουσιάσαμε λίγα από αυτά διότι η ταυτοποίησή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση. Σε άλλη εξόρμηση θα επανέλθουμε.


Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσίαζε αυτή η εξόρμηση του Αριστοτέλη , απέσπασε πλήρως την προσοχή των συμμετασχόντων στα λεγόμενα του Μιχάλη και της Ευγενίας. Όλοι έσκυψαν με προσήλωση στο αντικείμενο και συνέλεξαν μανιτάρια τα οποία ταξινομήσαμε σε καλάθια ανάλογα με το ενδιαφέρον που αυτά παρουσίαζαν. Σε άλλο καλάθι μπήκαν τα φαγώσιμα , σε άλλο τα ταυτοποιημένα και σε άλλο τα προς αναγνώριση.
Στο τέλος της εκδήλωσης βάλαμε τα μανιτάρια κατά γένος πάνω σε τραπέζια , όπου έγινε ουσιαστικά το μάθημα . Παρουσιάστηκαν τα είδη , καταδείχθηκαν οι διαφορές και τα ειδικά σημεία αναγνώρισης , προτάθηκε στους συμμετάσχοντες να πουν την άποψή τους ,  επισημάνθηκαν τα θανατηφόρα είδη και τέλος επεστήθη η προσοχή στους κινδύνους που ελλοχεύουν κατά την συλλογή των άγριων μανιταριών.
Αρκετοί φίλοι στο τέλος της παρουσίασης εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για την δυσκολία που συναντά κανείς στην ασφαλή αναγνώριση των μανιταριών. Ορισμένοι ανέφεραν διαδόσεις για κάποιες γνώμες που ακούγονται και αναφέρουν ότι όσα μανιτάρια τρώνε ζώα , σαλιγκάρια , πουλιά κλπ τρώγονται . Άλλος φίλος ανέφερε ραβδοσκοπικό τρόπο ταυτοποίησης . Άλλοι μετέφεραν παιδικές τους εμπειρίες για μανιτάρια συγκεκριμένου χρώματος που τρώγανε και ήταν νόστιμα.

Όλα αυτά είναι επικίνδυνες διαδόσεις και τίποτα άλλο . 

Το βασικό κριτήριο στην αναγνώριση είναι μόνο η   γ ν ώ σ η   που προέρχεται από εξειδικευμένη ενασχόληση .
Μην βασίζεστε σε ανεύθυνες διαδόσεις . Αγαπάτε τα μανιτάρια , μα πιο πολύ αγαπάτε τη ζωή.
 ---------------------------
Για το τέλος άφησα τις ευχαριστίες στην Ευγενία και τον Μιχάλη . Η προσφορά τους ήταν πολύτιμη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους.

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Κυριακή 31 Οκτωβρίου στα μονοπάτια του Αγραπιδοκάμπου

8:00 πμ θα συναντηθούμε στα Λουτρά του Αγραπιδοκάμπου να περπατήσουμε στα μονοπάτια και να "βρούμε" μανιτάρια! Πάρτε τις φωτογραφικές μηχανές σας, και ελάτε να περάσουμε ένα ευχάριστο πρωινό, μέσα στη φύση!

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Εκδρομή στην Ελευθέριανη 25 & 26 Σεπτεμβρίου 2010

Το Σαββατοκύριακο 25 - 26 / 9 / 2010 πήγαμε με τον Φ.Ο.Αντιρρίου στη Λευτέριανη της Ναυπακτίας για να επιχειρήσουμε ανάβαση στο Τσακαλάκι ( υψ. 1712 μ. ).
Ο καιρός ήταν βροχερός και τα σύννεφα είχαν κλείσει τον ορίζοντα έως αρκετά χαμηλά . Έτσι η ανάβαση δεν είχε σαν στόχο την κορφή , αλλά το διάσελο της Αγ. Κυριακής .
Υπό καταρρακτώδη βροχή ανεβήκαμε σε ένα μονοπάτι ανάμεσα σε πουρνάρια , με οδηγό τον πρόεδρο του τοπικού συλλόγου Χρήστο Παπαδόπουλο . Στην Αγ. Κυριακή φτάσαμε μετά από 2.30 ώρες πορείας , βρεγμένοι ως το κόκκαλο .
Μετά την ανασυγκρότηση και το φαγητό στο χάνι της περιοχής , επιστρέψαμε στη Λευτέριανη όπου κοιμηθήκαμε σε σπίτια του χωριού .
Ο βροχερός καιρός της επομένης ακύρωσε και την επίσκεψη στο φαράγγι της Δρακόβρυσης , που είχε προγραμματιστεί κι έτσι απλά επιστρέψαμε .

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο σύλλογο της  Λευτέριανης , στον Χρήστο , τον Νίκο και την Χριστίνα , για την ζεστή τους φιλοξενία και το ενδιαφέρον τους για την επιτυχία της εκδρομής.















Το παλιό σχολείο δίπλα στην εκκλησία , στη πλατεία του χωριού 


















Η πορεία αρχίζει , ο καιρός όμως έχει άλλα σχέδια


















Ο Πρόδρομος μετά της συνοδείας αυτού .


















Μακάριοι οι βραδυπορούντες


















Σε ένα ξέφωτο πάνω απ΄τη Λευτέριανη


















Οι γραφικοί κτηνοτρόφοι στα βουνά της Ρούμελης με το κοπάδι τους !


















Οι αναβάτες σε κάποιο ξάνοιγμα του καιρού


















Γειά σου Λίτσα !


















Ο Κώστας στα παλιά του λημέρια


















Ο έτερος Κώστας ξεπροβάλλει απ΄το δάσος


















Η ανασυγκρότηση στη διάρκεια της εκδρομής είναι επιβεβλημένη


















Όσο πάει και το δάσος γίνεται πυκνότερο


















Επιτέλους ένα ξέφωτο . Ευκαιρία για φωτογράφηση












































Μόλις βρήκαμε τον δασικό δρόμο άρχισε η βροχή


















... Και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρού


















Πάντως ο Θράσσος δεν καταλαβαίνει τίποτα


















Η καλύτερη μεριά στο χάνι στην Αγ. Κυριακή , είναι μπροστά στο Τζάκι


















Αρχίζει η επιστροφή...


















... γιατί το Τσακαλάκι δεν φαίνεται 


















Η Βασιλική ενημερώνεται ...


















...και η Πέπη αναλύει την κατάσταση


















Το φιλόξενο καφενεδάκι της πλατείας



















Έφτασε η ώρα του αποχωρισμού

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Εκδρομή στη Ελευθέριανη και ανάβαση στο Τσακαλάκι

Ο Φ.Ο.Αντιρρίου συμμετέχει στην εκδρομή του Ε.Ο.Σ. Αθηνών στην Ελευθέριανη Ναυπακτίας το Σαββατοκύριακο 25 - 26 Σεπτεμβρίου 2010 .
Το Σάββατο προγραμματίζεται πορεία στο φαράγγι της Δρακόβρυσης και στη συνέχεια φαγητό στην Ελευθέριανη και γλέντι .
Την Κυριακή ανάβαση στην κορφή Τσακαλάκι ( υψ.1.712 μ.)
Η Διανυκτέρευση θα γίνει σε σκηνές σε προκαθορισμένο χώρο και το φαγητό θα είναι υπ΄ευθύνη του κάθε συμμετέχοντα .

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

3 - 4 - 5 Σεπτεμβρίου 2010 στη Λίμνη Πλαστήρα

- Συμμετοχή περίπου 80 μέλη και φίλοι
- Διαμονή στο δασικό χωριό Δρυάδες στο Ανθηρό
- Επίσκεψη στο βοτανικό κήπο Νεοχωρίου , στον καταρράκτη στην Κερασιά και στο μοναστήρι Κορώνης .








Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΡΟΜΗΣ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3/9/10

ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΔΡΥΑΔΕΣ.

(ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΌ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΤΙ )

ΣΑΒΒΑΤΟ 4/5/10

09:00 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΓΙΑ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΚΗΠΟ.

10:00 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΚΗΠΟ.

11:00 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΚΗΠΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟ ΧΑΛΑΡΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΛΥΒΙΑ ΠΕΖΟΥΛΑΣ.

11:30 ΑΦΙΞΗ ΣΤΑ ΚΑΛΥΒΙΑ ΠΕΖΟΥΛΑΣ (οι οδηγοί μετά το πέρας του περιπάτου θα μεταφερθούν στον κήπο για να πάρουν τα αυτοκίνητά τους.)

11:30 ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΣΠΟΡ (ιππασία-ποδήλατο λίμνης-τοξοβολία-ποδήλατο βουνού)

13:00-16:30 ΚΑΤΙ ΕΛΑΦΡΥ ΣΕ ΤΑΒΕΡΝΑ(προτείνετε «η κληματαριά»)-ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΠΟΡ.

16:30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΓΙΑ ΚΕΡΑΣΙΑ Κ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ

18:00 ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

21:00 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5/9/10

10:00 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ

11:00 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΚΟΡΩΝΗΣ

12:00 ΦΑΓΗΤΟ ΣΕ ΤΑΒΕΡΝΑ ΕΚΕΙ ΚΟΝΤΑ (ΤΟ ΧΑΓΙΑΤΙ)


ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ….ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΤΑΞΙΔΙ!!!!!!

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Εξόρμηση στη Λίμνη Πλαστήρα Τελικό Πρόγραμμα!


Η εξόρμηση μας στη Λίμνη Πλαστήρα για το τριήμερο 3-5 Σεπτέμβρη 2010, μετά από ενέργειες του Δ.Σ. της ομάδας μας εξασφαλίστηκε τελικά η διαμονή μας στο Δασικό χωριό Δρυάδες (Λεπτομέρειες στο χάρτη) , σε ξύλινα σπιτάκια τα οποία φιλοξενούν 4 άτομα το κάθε σπιτάκι! Είναι σπιτάκια 2 δωματίων με 2 κρεβάτια στο κάθε δωμάτιο, κουζίνα και WC, με κόστος 40 € την ημέρα το κάθε σπιτάκι!
Παρακαλούμε όπως δηλώσετε έγκαιρα την συμμετοχή σας, για την καλύτερη οργάνωση λόγο περιορισμένων κλινών, στα τηλ!



Το πρόγραμμα όσο αναφορά τις δραστηριότητες δεν αλλάζει, και ξεκινάει στης 8:00 το πρωί του Σαββάτου!

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Εξόρμηση στη Λίμνη Πλαστήρα!



03 Σεπτεμβρίου στις 3:00 μ.μ. - 05 Σεπτεμβρίου στις 4:00 μ.μ.

Η αναχώρηση θα γίνει στης 3 το απόγευμα της Παρασκευής, από το γνωστό σημείο στο Αντίρριο!
Προορισμός η Λίμνη Πλαστήρα και το χωριό Νεοχώρι, δυτικά της Λίμνης! Γίνονται προσπάθειες να "κλείσουμε", για τη διαμονή μας τις κατασκηνώσεις τις Μητρόπολης, μετά την επιβεβαίωση τις κράτησης θα σας ενημερώσουμε άμεσα!
Φτάνοντας το βράδυ στον προορισμό μας, μέσω Λαμίας, όπου θα συναντηθούμε με τα μέλη μας που θα έρχονται από Αθήνα, θα τακτοποιηθούμε και θα φάμε ότι πρόχειρο έχουμε πάρει μαζί μας, στο χώρο τις κατασκήνωσης!
Το Σάββατο το πρωί θα ξεκινήσει με χαλαρό περπάτημα δίπλα στη λίμνη, υπάρχουν όμως και διαδρομές ανάβασης σηματοδοτημένες για όσους θέλουν!
Το μεσημέρι θα τσιμπήσουμε στα παραλίμνια μαγαζάκια, και θα συνεχίσουμε με διάφορα σπορ... ιππασία, ποδήλατο λίμνης ή βουνού, και ότι άλλο θέλει ο κάθε ένας κατά δικιά του επιλογή και ευθύνη! Το βραδάκι αν όλα πάνε καλά και μήνουμε στην κατασκήνωση, θα φάμε εκεί ότι θα μας έχουν ετοιμάσει οι υπεύθυνοι!
Την Κυριακή θα επισκεφτούμε τους καταρράκτες, κοντινό και εύκολο περπάτημα, και θα αναχωρήσουμε για την επιστροφή περνώντας από το φράγμα, και αν ζητηθεί και υπάρχει διάθεση θα επισκεφτούμε τη μονή Κορώνης!

Η κατασκήνωση διαθέτη 100 κλίνες, τραπεζαρία, τουαλέτες, ρεύμα, νερό, περισσότερες πληροφορίες για το κόστος διαμονής και τα υπόλοιπα, σε λίγες μέρες, μόλις επιβεβαιώσουμε την κράτηση!

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Ανάβαση στον Όλυμπο

Ο Φ.Ο.Αντιρρίου συμμετείχε με 7 άτομα στην 70η Πανελλήνια Ορειβατική Συγκέντρωση ( 70η Π.Ο.Σ.) που έγινε στον Όλυμπο στις 17 & 18 Ιουλίου 2010 .Η ανάβαση διήρκεσε επτά ώρες και έγινε από την διαδρομή ''Πετρόστρουγκα''. Η κατασκήνωση στήθηκε στο Οροπέδιο των Μουσών σε υψόμετρο 2.700 μ. δίπλα στο ορειβατικό καταφύγιο Χρ. Κάκαλος . Η κατάβαση έγινε σε τέσσερις ώρες μέσω των Ζωναριών και του καταφυγίου Σπήλιος Αγαπητός .
Η ορειβατική αυτή εξόρμηση του συλλόγου ήταν από τις πιο πετυχημένες για τους ακόλουθους λόγους :
- Τα άτομα που συμμετείχαν είχαν ομοιογένεια στη διάρκεια της πεζοπορίας .
- Δεν υπήρχε ούτε ανταγωνισμός , ούτε βραδυπορία .
- Ο καιρός ήταν σύμμαχος . Η πρωινή ομίχλη στο Οροπέδιο των Μουσών αφενός διαλύθηκε γρήγορα , αφετέρου τόνισε την αγριάδα των κορυφών , με το να ξεπροβάλλουν απειλητικές .
- Όλα τα μέλη του συλλόγου που άρχισαν την ιδιαίτερα κοπιαστική αυτή ανάβαση , την έφεραν εις πέρας , χωρίς το παραμικρό πρόβλημα .
- Τέλος , διότι ήταν η ανάβαση στο μεγαλύτερο - μέχρι σήμερα - υψόμετρο , που διοργάνωσε ο σύλλογος .


Πάντα ψηλά



Η ομάδα : ( από αριστερά ) Δημήτρης Αντωνίου , Θανάσης Καραγιαννόπουλος , Κώστας Μπέσσας , Κώστας Σωτηρόπουλος , Πέπη Γιαννακοπούλου , Γιώργος Αγγελόπουλος και Νίκος Αντωνόπουλος .

Λίγο πριν πάρουμε στον ώμο τα σακίδια , μια αναμνηστική φωτογραφία στην αρχή του μονοπατιού στη θέση ''Διασταύρωση'' .
Όπως έλεγε κι ο σοφός : '' Ακόμα και οι μεγαλύτερες εκστρατείες ξεκινάνε με ένα απλό βήμα ''
Τα κεφάλια σκυμμένα , το βήμα αργό και σταθερό έτσι ώστε να αποκτήσουμε ρυθμό .


Στη θέση Κόκκα. Ευκαιρία λοιπόν για ανασυγκρότηση ...

Λίγο πιο πάνω και κοντά στη σπηλιά του Ιθακίσιου , ξεπροβάλει κάτω από τα πόδια μας μεγαλόπρεπα η κοιλάδα του Ενιπέα .

Λίγο πριν φτάσουμε στο καταφύγιο στην Πετρόστρουγκα , μια απρόσμενη συνάντηση με τρεις ποδηλάτες ! Το mountain bike στην αληθινή του μορφή .


Λίγο πριν βγούμε από τα τελευταία ρόμπολα , τα δέντρα που συναντήσαμε στη συνέχεια  , είναι απαραίτητη μια μικρή στάση για ξεκούραση .


Από εδώ αρχίζει πλέον το πιο επίπονο κομμάτι της ανάβασης . Αφήνουμε πίσω μας τα δέντρα και μπαίνουμε στην αλπική ζώνη . Μέχρι εδώ έχουμε τρεισήμισι ώρες πορεία και βρισκόμαστε σε υψόμετρο 2.000 μ. Από πάνω μας βρίσκεται η κορυφή Σκούρτα .


Η Σκούρτα με τα 2.485 μέτρα της , θέλει καλή φυσική κατάσταση , γερά πόδια και μεγάλη υπομονή .


... φάνηκε όμως ο στόχος !!! Οι κορφές του Ολύμπου , ο Μύτικας και το Στεφάνι .


Από δω αρχίζει ο υπέροχος Λαιμός , μια ράχη που από τα δεξιά σου βλέπεις τον κάμπο της Ημαθίας και της Θεσσαλονίκης μέχρι πέρα από τα σύνορα κι από τ΄αριστερά όλη την κοιλάδα του Ενιπέα . Ο Λαιμός τελειώνει στα Καγγέλια , όπου το μονοπάτι αγριεύει και πάλι και ανηφορίζει απότομα μέχρι το πέρασμα του Αποστολίδη .


Μετά την ανάβαση στο πέρασμα του Αποστολίδη , βγαίνουμε στο τεράστιο Οροπέδιο των Μουσών . Εδώ είναι και το τέλος της ανάβασης για σήμερα .



Εδώ κάτω από το επιβλητικό Στεφάνι ή Θρόνο του Δία και δίπλα στο καταφύγιο Χρ. Κάκαλος στήσαμε τις σκηνές . Μόλις έδυσε ο ήλιος αυτόματα η θερμοκρασία έπεσε κι άρχισε ένα κρύο αεράκι που μας ανάγκασε να φορέσουμε τα μπουφάν και τα σκουφιά μας .
Το βράδυ απαγκιάσαμε στο καταφύγιο μαζί με όλους τους ορειβάτες των άλλων συλλόγων .
Το ξημέρωμα βρήκε το Οροπέδιο των Μουσών χαμένο στην ομίχλη , που όσο πέρναγε η ώρα όμως αραίωνε
Το σύννεφο μπορεί να μην έφερε βροχή , έμεινε όμως πάνω από τις κορφές και μέσα στις χαράδρες του Ολύμπου . Αυτό ήταν η αιτία να ακυρώσουμε την ανάβαση στον Μύτικα .


Η ώρα της αναχώρησης έφτασε , με την ελπίδα να καθαρίσουν οι κορφές , αλλά ο Δίας είχε άλλα σχέδια .


Ο Κώστας μπροστά στο στενό μονοπάτι προς τα Ζωνάρια , την περιοχή κάτω από το Στεφάνι που η γεωλογική της μορφή της έδωσε την ονομασία της .


Απέναντί μας πλέον το Οροπέδιο των Μουσών με τα καταφύγιά του , του Γιόσου Αποστολίδη και του Χρήστου Κάκαλου . Προέδρου του ΣΕΟ Θεσσαλονίκης του πρώτου και αγωγιάτη από το Λιτόχωρο του δεύτερου , που του έλαχε η τιμή να είναι ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το Μύτικα το 1913 μαζί με τους Ελβετούς Boissonas και Baud-Bovy .


Ο Κώστας ακροπατεί στο μονοπάτι ... με τον καφέ στο χέρι ;


Λίγο πιο κάτω βρίσκουμε την αφετηρία για την ανάβαση στο Στεφάνι και τον Μύτικα . Το σύννεφο που είχε όμως καθίσει πάνω στις κορφές , δεν μας επέτρεψε να ανεβούμε .


Κατηφορίζουμε λοιπόν στα Ζωνάρια με στόχο να φτάσουμε σε μια ώρα στο καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός στα 2.100 μ.
Η υπέροχη θέα στην κοιλάδα του Ενιπέα λες και δεν θέλει να σε αφήσει να φύγεις .


Μετά το καταφύγιο το μονοπάτι διακόπτεται από τα κατάλοιπα μιας χειμερινής χιονοστιβάδας .


Το ξύλινο γεφύρι του σηματοδοτεί και το τέλος της διαδρομής .


Η τελευταία φωτογραφία στα Πριόνια , είναι και το τελευταίο κομμάτι της εκδρομής στον Όλυμπο . Από εδώ τροχάδην για μπάνιο στη θάλασσα .