Για μια φορά ακόμη η εξόρμηση της ομάδος μας στη Ζαρούχλα μας αποζημίωσε, "γεμίζοντας τις μπαταρίες μας"
Νωρίς την Παρασκευή 19/10/2012, οι πρωτοπόροι, ανιχνευτές (pioners, pathfinders) της ομάδος μας (Κώστας - Μανώλης) με κατάλληλο εξοπλισμό και διάθεση, έφτασαν στη Ζαρούχλα προετοιμάζoντας αρχικά το χώρο κατασκήνωσης. Στη συνέχεια έφτασαν και οι δυνάμεις ενίσχυσης (Μιχάλης - Μαρία) και ξεκίνησε η αξιολόγηση της κατάστασης των μονοπατιών. Μετά από ένα γρήγορο περπάτημα στα μονοπάτια ήταν κοινή πλέον διαπίστωση η πολύ καλή κατάσταση των μονοπατιών ως προς τη βατότητα και την προσπελασιμότητά τους.
Το βράδυ της Παρασκευής συμπληρώθηκε μερικώς η Ομάδα και στρώθηκε δείπνο στην αυλή της κυρά Νικολίτσας.
Η υγρασία διαπερνούσε τα ρούχα μας, αλλά η μεγάλη φωτιά στη μέση της κατασκήνωσης σε συνδυασμό με την εσωτερική μας φλόγα και τη συνοδεία του τσίπουρου ισορόπησαν την αίσθηση της θερμοκρασία και έδωσαν την ευκαιρία για να απολαύσουμε την καταπληκτική φασολάδα της κυρά Νικολίτσας που είχε δύο χρωματικές και γευστικές επιλογές, σε λευκό και κόκκινο.
Το ξημέρωμα του Σαββάτου 20/10/2012, μας βρήκε σε πλήρη ανάπτυξη και μετά το πρωϊνό οι 42 μεγάλοι της παρέας μας ξεκινήσαμε για το καστανοβούνι.
Μέσα από τα έλατα και στις καστανιές, ξεδιπλώθηκε ένας πίνακας ζωγραφικής με υπέροχα χρώματα αρμονικά δεμένα σε ένα μαγευτικό σύνολο.
Η διαδρομή μέσα από τις καστανιές, πέρα από την απόλαυση της φύσης μας έδωσε τη δυνατότητα να μαζέψουμε κάστανα.
Το μεσημέρι προς απόγευμα μας βρήκε να έχουμε επιστρέψει στη Ζαρούχλα και να απολαύσουμε το καφεδάκι μας στα καφέ της περιοχής, ενώ μικρή δύναμη της ομάδας μας μάζεψε καύσιμη ύλη.
Το βράδυ στήθηκε γλέντι γύρω απ' τη μεγάλη φωτιά στην αυλή της κυρά Νικολίτσας, ψήνοντας, τρώγοντας, τραγουδώντας και επιδιδόμενοι σε χορευτικές φιγούρες, αναμένωντας εις μάτην την προβλεπόμενη από τους ειδικούς βροχή αστέρων.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 6 χρόνων απ' την ίδρυση της Ομάδος μας, μια ιδέα που γεννήθηκε στην ίδια αυλή, η κυρα Νικολίστα κλήθηκε να σβήσει τα κεράκια της τούρτας γεννεθλίων μας. Να ζήσουμε σαν τα ψηλά βουνά και να χαιρόμαστε πάντα υπέροχες διαδρομές.
Η Κυριακή ξημέρωσε με αρκετή ζέστη, ότι έπρεπε για τη συνέχεια της βόλτας μας στο δάσος. Μετά το πρωϊνό μας καφεδάκι ξεκινήσαμε τη διαδρομή ως το κρυονέρι και επιστρέψαμε μέσα απ' το καστανοβούνι, μια υπέροχη διαδρομή 12 χιλιομέτρων για τους μεγάλους και ίσως 20 χιλιόμετρα για τους μικρούς μας φίλους που διαρκώς έτρεχαν μπρος - πίσω. Η μικρή Βασιλική της Κωνσταντίνας, περιέγραψε τη διαδρομή ως εύκολη και μαγική.
Το απόγευμα της Κυριακής μας βρήκε στο χωριό να προετοιμαζόμαστε για το δρόμο της επιστροφής απολαμβάνοντας καφέ και φαγητό στις ταβέρνες και τα καφενία της Ζαρούχλας.
Και οι 42 (μεγάλοι) της αποστολής κατα κοινή ομολογία ευχαριστηθήκαμε για μια ακόμα φορά την εξόρμηση μας στη Ζαρούχλα και θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας στην περιοχή.
Θα ήταν παράληψη να μην ευχαριστήσουμε την κυρία Νικολίστα η οποία με περίσια διάθεση μας φιλοξένησε για μια ακόμα φορά στην αυλή της και μας προσέφερε καταπληκτική φασολάδα, πίτες και ένα σωρό φαγητά. Να είσαι πάντα καλά αγαπημένη μας κυρα Νικολίτσα.
Καλές αναβάσεις σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου