69η Π.Ο.Σ. Βαρδούσια 2009

Ο Φ.Ο.Αντιρρίου '' Αριστοτέλης '' συμμετείχε στην 69η Πανελλήνια Ορειβατική Συγκέντρωση στα Βαρδούσια το διήμερο 18 & 19 Ιουλίου 2009.
Συμμετείχαν 25 άτομα μέλη και φίλοι του συλλόγου από το Αντίρριο , την Αθήνα , την Πάτρα και το Καρπενήσι.
Μετά τον Αθανάσιο Διάκο ένας χωματόδρομος ανέβαινε μέχρι την διασταύρωση για Αρτοτίνα όπου αφήσαμε τα αυτοκίνητα και περπατήσαμε για 20 ' μέχρι την θέση Πιτιμάλικο όπου στήθηκε η κατασκήνωση δίπλα στο ορειβατικό καταφύγιο του ΕΟΣ Άμφισσας . Εδώ συγκεντρώθηκαν οι ομάδες από όλους τους ορειβατικούς και φυσιολατρικούς συλλόγους της Ελλάδας .
Μετά το βραδινό φαγητό ακολούθησαν οι χαιρετισμοί των συμμετεχόντων συλλόγων για πρώτη φορά στον χώρο της κατασκήνωσης και όχι στην κορυφή του βουνού. Μεγάλες αντιδράσεις προκάλεσε η ανακοίνωση ότι φέτος δεν θα μοιραστούν σηματάκια - pins - , όπως και η φήμη ότι του χρόνου η συγκέντρωση δεν θα γίνει στον Όλυμπο όπως κάθε 10 χρόνια γίνεται , αλλά σε άλλο βουνό .
Την επομένη το εγερτήριο έγινε στις 6 και μετά το πρωινό άρχισε η ανάβαση .
Στην αρχή ανεβήκαμε προς το δεύτερο καταφύγιο των Βαρδουσίων του Πεζοπορικού Αθηνών κι από κει άρχιζε η σχετικά δύσκολη σάρα που σε 1 ώρα σε βγάζει στη θέση Πόρτες . Σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε μπροστά μας την κορφή του Γκιώνη το πλάι ( υψ. 2413 μ. ) και στο βάθος του ορίζοντα το Βελούχι ( υψ. 2315 μ. ) .
Περνώντας τις Πόρτες βγαίνουμε στον Μεγάλο κάμπο , ένα ομαλό και καταπράσινο οροπέδιο με αρκετές χιονούρες και γεμάτο κάθε λογής αγριολούλουδο , χρώματα κι αρώματα . Επιβλητικός πάνω από τον Μεγάλο Κάμπο δεσπόζει ο Κόρακας , η ψηλότερη κορφή των Βαρδουσίων με τα 2495 μέτρα του να αγναντεύει σε όλη τη Ρούμελη.
Ξεκινάμε λοιπόν την τελική προσπάθεια και πολύ σύντομα βρισκόμαστε στην κορφή για τις απαραίτητες φωτογραφίες και τις ευχές για σύντομες και ψηλότερες αναβάσεις .
Νοτιοδυτικά βλέπουμε τις ανεμογεννήτριες στο Ριγάνι και τους πυλώνες της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου . Ανατολικά η Γκιώνα ( υψ. 2510 μ. ) με την τεράστια ορθοπλαγιά της Συκιάς και βορειοανατολικά η Οίτη ( υψ. 2152 μ. ) .
Η κατάβαση γίνεται πάλη απ' την ίδια διαδρομή και όπως αποδεικνύεται είναι δυσκολότερη της ανάβασης γιατί στη σάρα μετά τις Πόρτες , οι πέτρες και τα χαλίκια γλιστράνε επικίνδυνα με αποτέλεσμα να χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια .
Μετά την ανασύνταξη στην κατασκήνωση και το μάζεμα των σκηνών αναχωρούμε γεμάτοι εικόνες και ενέργεια για τον Αθανάσιο Διάκο και φαγητό στην πλατεία .
Για μία ακόμα φορά εκεί αποδεικνύεται ότι οι μαγαζάτορες είναι κατώτεροι των περιστάσεων , προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την πολυκοσμία και την χαλαρότητα των κουρασμένων πελατών τους. Κρίμα να μην φεύγουν οι επισκέπτες ευχαριστημένοι από μια απ΄ τις ομορφότερες πλατείες των χωριών μας .
Τέλος αφήσαμε τις ευχαριστίες προς τους διοργανωτές του Ορειβατικού συλλόγου Άμφισσας και προς τα μέλη και τους φίλους της ομάδας για την συμμετοχή τους .

Του χρόνου ψηλότερα.